 |
| Stiftgedicht Patrick Bernauw |
Voor wat voorafging, zie: Als de zieneres spreekt
'Wat zou het geven als
we met ons tweeën dezelfde bladzijden uit het typoscript van Schellinck aan een
stiftbehandeling zouden onderwerpen?' vroeg Patrick Bernauw zich af. Daarop ontspon zich volgende dialoog:
PATRICK:
Wel, binnen de kortste
keren kwamen daar allerlei curieuze boodschappen, zoals deze:
MI:
Het is me soms gelukt
om een visioen of een verschijning open te breken.
PATRICK:
Maar ook een
verbazingwekkende reeks synchroniciteiten, waarover ik in het lang en het breed
heb verteld in mijn 'autobiografie', Een magisch-realist in Mysterieus
België, het Boek der Synchroniciteiten die in juni 2025 verschijnt bij
Les Iles.
MI:
Maar je kunt toch al
een tipje van de sluier oplichten, Pé?
PATRICK:
Ja, zij noemt
me nog altijd Pé, zoals wel meer cursisten uit die dagen. Oké…
In het jaar 33,
rond de maand september,
zal in ons kleine landje den draak verschijnen.
Zo luidt het stiftgedicht nummer 8, dat ‘Pé’
– dat ben ik dus – op 2 mei 2024 gemaakt heeft met als brontekst het Handschrift
van Gustaaf Schellinck. Reactie van Mi op de padlet, het digitaal prikbord waarop we samenwerkeni:
MI:
‘Ooh… Pé! Je voorspelling is zalig!’
PATRICK:
Ik val een beetje uit de lucht, want zo
speciaal vind ik die nu toch ook niet. Eerlijk gezegd vind ik ‘m zelfs wat
minnetjes qua inhoud. Grappig, dat wel, eindelijk heb ik ook eens een heuse
voorspelling gedaan: in het jaar 2033 zal er een draak verschijnen, voilà! Ik
beschouw deze eigenlijk als niets meer dan een Spielerei – een mens mag ook
eens lachen, nietwaar.
MI:
‘Maar Pé! Weet je dan niet dat op 29
september Michaël gevierd wordt!?’
PATRICK:
Michaël… de Heilige?... De Aartsengel? Nee,
dat wist ik niet.
MI:
‘Op
29 september, de dag van het Michaëlsfeest,
vieren we de moed die nodig is om de draak te verslaan!’
PATRICK:
En die draak blijkt geen
vuurspuwend creatuur te zijn met een gevorkte tong, rechtopstaande schubben op
zijn rug en een heen en weer zwiepende staart. Nee, die staat nog voor iets
veel ergers, gevaarlijker en serieuzer…
MI:
‘Die draak, Pé, dat
zijn jouw innerlijke zwakheden! Maar je moet dat niet persoonlijk nemen hé,
want in jouw blackout gaat het eigenlijk over “onze” zwakheden – waarmee
misschien wel die van de mens in het algemeen worden bedoeld – die in het jaar
’33 in ons land aan het licht zullen komen.’
PATRICK:
Nu Mi mij attendeert op
een mogelijke diepere betekenis van de ogenschijnlijk louter plezante blackout,
zie ik het ineens ook: het getal 33 geeft niet alleen de leeftijd weer die
Christus had toen hij naar Golgotha ging, maar evenzeer het aantal wonderen dat
hij verrichtte.
MI:
Rudolf Steiner deed
ooit een oproep om voor onze moderne tijden een totaal nieuw feest te
ontwikkelen, dat niet in folklore of traditie mocht blijven steken, en dat moest
op 29 september vallen. Het was niet de bedoeling van Steiner, of van de
antroposofie, om een nieuwe mythologie, een nieuwe cultus of een nieuwe
godsdienst te lanceren. Antroposofie moest in de eerste plaats een wetenschap
van de geest zijn, ‘een weg voor de kennis, die het geestelijke in de mens tot
het geestelijke in de wereld wil brengen’. Het Michaëlsfeest wordt dan niet
alleen een feest van geestelijke moed, maar ook van inzicht. Want Michaël, die
de draak overwon, is ook de aartsengel van het heldere inzicht die ons helpt om
de gebeurtenissen die op ons afkomen te doorzien. Of anders gezegd: die ons een
blik gunt op wie of wat onze draak kan zijn.
PATRICK:
Wist ik het onbewust, van
Sint-Michaël en de draak en september? Ja natuurlijk wist ik dat het Michaël
was die de draak verslaat – of zijn evenknie Sint-Joris, die dat nog ieder jaar
doet in Mons, op het Feest van de Doudou. Maar die festiviteit valt helemaal
niet in september. Had ik op het niveau waar de synchroniciteiten hun
spelletjes spelen – en waar misschien ook iets als telepathie bestaat, of
‘helder voelen’ – een connectie gelegd met wat er zoal in het hoofd van Mi zat
qua Michaël, draken en september? En was daar, op volstrekt naïeve wijze, met
Leonie & Gustaaf als go betweens, deze Boodschap uit voortgekomen?
Maar het wordt nog
straffer, wanneer Mi met haar blackout komt aanzetten, gemaakt op basis van
dezelfde pagina met het nummer 8:
 |
| Stiftgedicht Mi |
MI:
Oorwoord
Onze Lieve Vrouw vluchtte
naar Banneux
binst dat de verschijningsgeruchten
verschijningen werden.
PATRICK:
Nu is het mijn beurt om het over een zalige
blackout te hebben. Paradoxaal, een breinkraker, mysterieus, nogal
surrealistisch zelfs. Plus, wat wordt hier in wezen gezegd? Als er maar genoeg
‘verschijningsgeruchten’ zijn – dus als er voldoende mensen geloven in
verschijningen –, kunnen immateriële geruchten evolueren tot materiële
verschijningen. De titel, het neologisme Oorwoord, lijkt die lezing nog
te bevestigen: het is bijna een oorwurm, maar het gaat uiteraard over de kracht
van de geruchten die opgevangen worden door het oor. Hebben we naar analogie
met het innerlijke – derde – oog ook een innerlijke – derde – oor? Zou het
kunnen dat je met je derde oog de blackout ziet, zoals je met je derde oor naar
bijvoorbeeld een mantra, een bezwering, een toverspreuk luistert en in hypnose
gaat of in trance, of in een toestand van verhevigd bewustzijn komt?
Wat mij nog het meest van al verbijstert, is dat Mi met haar blackout een boodschap uit de brontekst heeft gehaald die eigenlijk voor de volle honderd procent in mijn straatje past, maar die ik blijkbaar over het hoofd heb gezien: de kracht van fictie, van fantasie… en hoe het immateriële zich op magisch-realistische wijze kan materialiseren en zo tot werkelijke gebeurtenissen kan leiden. Het is altijd één van mijn grote thema’s geweest, ik heb er met De Engel van Mons en Het geslacht van de engel over geschreven… en ik heb er nu gewoon overheen gekeken.
Dit verhaal en nog veel meer wordt verteld in de podcast van het Mystiek Actie Front MAF! en in het boek Een magisch-realist in Mysterieus België van Patrick Bernauw, dat in juni 2025 verschijnt bij uitgeverij Les Iles.
Voor het vervolg, zie Als de zieneres spreekt
Reacties