Jong, Vrij en Lamlendig gaat over een jongeman die pas
afgestudeerd is en volwassenheid als een ziekte aanschouwt. Hij verafschuwt
werken en wil eigenlijk alleen maar slapen. Door zijn omgeving wordt hij van
alles genoemd, maar vooral “Dinges” - en dat vindt hij allemaal prima, zolang ze
hem maar met rust laten. Hij wordt door zijn ouders aan de deur gezet en vindt
onderdak bij een vriendin in Parijs. Daar doet hij zijn uiterste best om niets
te bereiken en de telefoontjes van zijn ouders te ontwijken. Zal het hem lukken
om een succesvol kunstenaar te worden vanuit zijn bed?
Romain Monnery weet op een humoristische wijze het vuur aan
de schenen van de maatschappij te leggen en geeft een goede weergave van de
huidige sferen, tevens zet hij ook ijzersterke dialogen neer. Van in het begin
weet hij met het hoofdpersonage je aandacht te trekken – en te houden – door de
unieke denkwijze van Dinges en de sublieme manier waarop die
neergeschreven is. Het verhaal leest ook heel vlot weg en verveelt geen seconde
door de beeldende schrijfwijze die gehanteerd wordt.
Dat het naar het einde toe een beetje voorspelbaar wordt, vergeef je Romain met veel plezier als je zijn laatste hoofdstuk – dat uit welgeteld vier zinnen bestaat – leest. De afloop van het geheel wordt subtiel in je schoot geworpen en dat met een hele mooi eindzin. Zelden heb ik zo’n mooie afsluiter gelezen. Kortom, “Een feest om te lezen.”
Dat het naar het einde toe een beetje voorspelbaar wordt, vergeef je Romain met veel plezier als je zijn laatste hoofdstuk – dat uit welgeteld vier zinnen bestaat – leest. De afloop van het geheel wordt subtiel in je schoot geworpen en dat met een hele mooi eindzin. Zelden heb ik zo’n mooie afsluiter gelezen. Kortom, “Een feest om te lezen.”
ISBN 978-90-388-9471-3
Uitgeverij: Nijgh & Van Ditmar
Reacties