Jana Van Der Fraenen recenseert 'Haar naam was Sarah' van Tatiana de Rosnay

Tatiana de Rosnay werd geboren in 1961 in Parijs. Ze heeft een Britse moeder en een Franse vader. Tatiana woont met haar echtgenoot en twee kinderen in Parijs. Sinds 1992 heeft Tatiana de Rosnay elf romans gepubliceerd. Haar naam was Sarah is de eerste roman die Tatiana in Engels schreef. Andere verhalen van haar zijn bv. Die laatste zomer, Kwetsbaar, Het huis waar jij van hield en Het appartement.
Tatiana de Rosnay wou met Haar naam was Sarah geen historisch werk schrijven, maar een eerbetoon aan de kinderen van Vel d’Hiv. Niet alleen voor de kinderen die niet zijn teruggekomen, maar ook voor degenen die het kunnen navertellen.
Haar naam was Sarah is in veertig landen verschenen en er zijn wereldwijd ruim negen miljoen exemplaren verkocht. Ook de verfilming was een groot succes. In 2013 ging in Nederland de eerste toneelversie ter wereld van Haar naam was Sarah in première.

Ze probeerde haar moeders handen te pakken, maar de mannen duwden haar weg zodat ze op haar knieën viel. Haar moeder vocht als een bezetene en was de agenten heel even de baas, en juist op dat moment zag het meisje weer een glimp van haar echte moeder, de sterke, vurige vrouw die ze miste en bewonderde. Ze voelde haar moeders armen nog één keer om zich heen, ze voelde het dikke haar dat haar gezicht streelde. Ineens werd ze verblind door een plens koud water. Proestend en snakkend naar adem deed ze haar ogen open en zag dat de mannen haar moeder wegsleepten aan de kraag van haar doorweekte jurk.

De Amerikaanse journaliste Julia Jarmond moet voor de herdenking van 60 jaar Vel d’Hiv, waar de grote razzia in 1942 plaatsvond, een artikel schrijven. Hierdoor stuit ze op Sarah Starzinski, een 10-jarig joods meisje en tevens een slachtoffer van de Holocaust. Julia ontdekt stukje bij stukje Sarahs aangrijpende verhaal en is vastbesloten om te onderzoeken of het meisje de oorlog overleefde en zo ja, wat er daarna met haar is gebeurd.

Één van de beste dingen aan het boek, is hoe levensecht de schrijfster de gruwelijkheden van de Tweede Wereldoorlog en de reacties van de mensen erop beschrijft. Tatiana de Rosnay liet me zo met de gevoelens van Sarah en Julia meeleven, dat ik het boek niet meer kon loslaten. Ik moest gewoon verder lezen.
Ik kon zo hard de angsten, het verdriet en de pijn voelen die de personages meemaken. Vooral het verhaal van het joodse meisje Sarah is zo aangrijpend dat ik niet anders kon dan er bij stilstaan. Er hoefden geen spannende actiescènes ingelast te worden om dit verhaal spannend te vinden. Het verhaal van Sarah en Julia, dat in elk hoofdstuk afwisselend verteld wordt, is goed opgebouwd naar het moment dat beide verhalen in elkaar vloeien. Het is een sterke mengeling van fictie en geschiedenis. De personages en het verhaal op zich zijn heel geloofwaardig en boeiend. Tot het einde bleef ik op het puntje van mijn stoel zitten, omdat ik wou weten hoe het zowel met Sarah als met Julia ging aflopen. Ook te weten dat een groot deel van het verhaal waargebeurd is, raakt me heel diep. Het meisje Sarah is niet enkel een personage voor mij, ze staat voor alle joden die deze gruwel hebben moeten meemaken.

Haar naam was Sarah is een prachtig, aangrijpend verhaal dat je bij de keel grijpt. Dit boek wil je in één ruk uitlezen. 

Uitgeverij Artemis & co
Jaar uitgave: 2007
ISBN 978 90 472 0079 6
331 pg’s.

Verfilmd als ‘Sarah’s key/ Haar naam was Sarah/Elle s'appelait Sarah .’