'Wherfore not Utopie, but rather rightely my name is
Eutopie, a place of felicitie'
Zo verhelderde Thomas More 'Utopie', uitgesproken in het Engels als 'Eutopie', in een bijlage bij zijn werk: een plek van geluk.
Zo verhelderde Thomas More 'Utopie', uitgesproken in het Engels als 'Eutopie', in een bijlage bij zijn werk: een plek van geluk.
Maar wat maakt een mens gelukkig, en bestaat er een
universele vorm hiervoor?
Is het een specifieke plek of een plek
die wij vorm geven? Of is het een innerlijk verlangen dat we idealiseren?
(...)
Als
ik nu Homs google krijg ik enkel nog foto’s van een platgeschoten stad.
Ik denk dat het Utopia dat mijn Syrische vrienden en ik deelden er één was van
vrede, vriendelijke gastvrijheid onder de Syrische zon, en dat alles gedragen
door een kleurig verleden.
We leefden ook als geestesgenoten in Frankrijk, de godsdienstverschillen waren van geen belang. We deelden soms maaltijden en voelden ons allen gelijkwaardig, als buitenlandse studenten in Frankrijk. We waren even rijk, of eerder, even arm. De kleine dingen deelden we, en die waren heel menselijk en universeel.
We leefden ook als geestesgenoten in Frankrijk, de godsdienstverschillen waren van geen belang. We deelden soms maaltijden en voelden ons allen gelijkwaardig, als buitenlandse studenten in Frankrijk. We waren even rijk, of eerder, even arm. De kleine dingen deelden we, en die waren heel menselijk en universeel.
Reacties