Lieve eekhoorn, mier, olifant, vuurvliegje, snoek, en alle andere dieren in het
grote bos en ver daarbuiten, ik zal jullie missen. Een jaar lang lagen jullie
naast mijn bed. Een zalig ritueel voor het slapengaan: een verhaaltje voor
mezelf.
In een onvergelijkbare schrijfstijl weet Toon Tellegen in een kort verhaaltje toch steeds heel wat in te steken. Soms ontroering, soms verbazing, soms een glimlach, soms wat levenswijsheid. Vaak een beetje van alles.
Ik moet toegeven dat het even duurde eer ik mee was met deze wereld. Pas als je je klassieke visie op dieren en een bos achterlaat, sta je helemaal open voor Tellegen's totaal eigen wereld, met dieren die allemaal even groot zijn, die in iets van een huis wonen, met elk hun eigen karakter en hun favoriete eten.
Het lijken me geen verhalen om aan kleine kinderen voor te lezen, daarvoor zijn er te veel lagen, en is de eerste lag niet fascinerend genoeg. Maar als je er als volwassene in slaagt jezelf te vergeten, je over te geven aan de verhalen en je fantasie op hol laat slaan, dan herleeft het kind in jou.
Helaas. Het is uit. De laatste pagina omslaan, het voelt als je beste vrienden achterlaten, je afvragend hoe het hun vergaat, dromend van alweer een verjaardagsfeest waar je geen bevoorrecht toeschouwer meer van zal zijn.
Maar het grote voordeel van een heerlijk dik boek, met allemaal korte verhalen, waar je lang over doet: je kan eigenlijk gewoon herbeginnen :-)
https://www.goodreads.com/review/show/841969076
In een onvergelijkbare schrijfstijl weet Toon Tellegen in een kort verhaaltje toch steeds heel wat in te steken. Soms ontroering, soms verbazing, soms een glimlach, soms wat levenswijsheid. Vaak een beetje van alles.
Ik moet toegeven dat het even duurde eer ik mee was met deze wereld. Pas als je je klassieke visie op dieren en een bos achterlaat, sta je helemaal open voor Tellegen's totaal eigen wereld, met dieren die allemaal even groot zijn, die in iets van een huis wonen, met elk hun eigen karakter en hun favoriete eten.
Het lijken me geen verhalen om aan kleine kinderen voor te lezen, daarvoor zijn er te veel lagen, en is de eerste lag niet fascinerend genoeg. Maar als je er als volwassene in slaagt jezelf te vergeten, je over te geven aan de verhalen en je fantasie op hol laat slaan, dan herleeft het kind in jou.
Helaas. Het is uit. De laatste pagina omslaan, het voelt als je beste vrienden achterlaten, je afvragend hoe het hun vergaat, dromend van alweer een verjaardagsfeest waar je geen bevoorrecht toeschouwer meer van zal zijn.
Maar het grote voordeel van een heerlijk dik boek, met allemaal korte verhalen, waar je lang over doet: je kan eigenlijk gewoon herbeginnen :-)
https://www.goodreads.com/review/show/841969076
Reacties