"Ik denk dat het liefde was" - een boek van Kathleen Vereecken, een recensie van Donnie De Neef

Ik denk dat het liefde was by Kathleen Vereecken
My rating: 5 of 5 stars

‘Zonder Méline had ik nooit geweten wat het betekent lief te hebben. Zij nam me in haar armen toen ik twee dagen oud was en liet me niet meer los tot ik negen was. Toen ging ze dood en liet me achter met een veel te zacht hart in een wereld die ik niet kende.’

Léon groeit op als vondeling in de Morvan. Het leven is hard voor hem. Zijn ouders kent hij niet, hij moet vechten om te overleven, maar ding weet hij zeker: hij wil schrijver worden. En, als het even kan, de gekte die liefde heet begrijpen.

‘Ik denk dat het liefde was’ is een meeslepend verhaal, teer en kwetsbaar maar ook hard en kil tegelijkertijd. De zin die me het meest opviel in dit boek is: ‘Dus sleep ik mijn woorden en zinnen tot fijn kristal’. Dat is precies wat Kathleen Vereecken doet in dit boek. En waarvoor ze dan ook terecht een Boekenleeuw won.

Jean-Jacques Rousseau schreef in 1762 Emile ou de l’éducation, een baanbrekend werk over opvoeding, terwijl hij zijn eigen vijf kinderen op de eerste dag van hun geboorte naar het vondelingenhuis bracht. Dit boek vertelt het verhaal van zijn oudste zoon: hoe het had kunnen zijn.


View all my reviews