"Nacht" - een boek van Edgar Hilsenrath, een recensie van Elisa Verdo

NachtNacht by Edgar Hilsenrath
My rating: 5 of 5 stars

Jammer dat ik maar 5 sterren kan toekennen, dit boek is er zoveel meer waard...
In eenvoudige taal, zonder oordeel te vellen, zonder overdreven pathetiek, bijna zonder emoties beschrijft Hilsenrath het dagelijkse leven in het getto. Een leven dat nog nauwelijks leven te noemen is: haast als wilde dieren strijden de mensen om te overleven. Alle normen lijken daarbij te vervagen, en Hilsenrath bespaart ons niets... Mensen stelen, vechten, verkrachten en doen hun behoefte zonder enige vorm van schaamte... of lijkt het maar zo?
Hoe rauw de werkelijkheid ook is, Hilsenrath weet ze zo te beschrijven dat je bijna 500 bladzijden lang de adem inhoudt. Het verhaal grijpt je bij de keel en houdt je in de ban, als een betovering. Je kan niet stoppen met lezen, en klampt je net als de mensen in het getto vast aan elke strohalm, elk sprankeltje hoop op een happy end -tegen beter weten in-.
Hilsenrath's eerste uitgever schrijft in een nawoord dat het om een "hard en onsentimenteel boek gaat". Maar dan heeft hij het boek toch niet goed gelezen. Want ondanks de wrede wereld die het beschrijft, straalt het een ongelooflijke tederheid uit, en een onwrikbaar geloof in de inherente goedheid van de mens, die toch steeds weer komt bovendrijven, hoe diep ze ook verdrongen werd. Het hele verhaal lijkt wel een gebed. Het stukje dat mij het meest heeft geraakt, illustreert dat ook:
"Ik weet niet of hij je verhoord heeft," zei Ranek glimlachend, "maar één ding weet ik: jij hebt hem ervaren. Dat is al heel veel, Debora... weet je... dat je God kunt ervaren... wie kan dat nog."

View all my reviews

Reacties

Podcast Het Academisch Kwartier

Luisterboeken Podcast

Podcast Mysterieus België