Je maakt een "stapelgedicht" door een aantal boeken op elkaar de stapelen
en de titels in een betekenisvolle context samen te brengen.
Een stapelgedicht is een collage, van Woord & Beeld.
Stift je alles weg, maar hou je alleen de woorden over,
dan krijg je een zogenaamd "stiftgedicht".
Dit is een "stiftgedicht" op basis van een krantenartikel:
Stift & Stapelgedichten:
Een omgekeerd "stapelgedicht" is een "sample",
vergelijkbaar met wat men ook in muziek doet
waar de componist-muzikant al langer
"gedigitaliseerde geluidsfragmenten" hanteert.
Je gebruikt bijvoorbeeld een krantenartikel als uitgangspunt
en houdt alleen de woorden over die je van dienst kunnen zijn
in jouw nieuwe poëtische context:
Meer achtergrondinformatie en het oorspronkelijke artikel vind je hier.
Geheel onafhankelijk van mijn gedicht, schreef Peter-Paul-Dirickx
op basis van dezelfde "sample" dit gedicht:
De tranen van de schildpad
De tranen van de schildpad
Zijn een onmisbare schat
Voor de vlinders van de Amazone
Het regenwoud waarin zij wonen.
Want bij gebrek aan zout
Laven ze zich aan tranen
Nergens anders in het woud
Alleen bij schildpadden op de begane
Grond, die langzaam stappen
Met hun vreemde kale kop
Drinken vlinders van het heldere sop
Terwijl ze met hun vleugels flappen.
Zo leven ze in perfecte symbiose:
Hard en zacht, het sterke en het broze.
Sleutelbegrippen bij "stift- en/of stapelgedichten" en bij "sampling" zijn:
"ready made" en "collage".
Dat geldt ook voor zogenaamde "Google Gedichten" of "Google Poëzie",
waarin de dichter-googelaar samenwerkt
met de functie "automatisch invullen" van Google
en een inkijk krijgt in ons collectief onbewuste
waarvan de goddelijke Google (Die Alles Ziet)
zich echter zeer wel bewust is:
Nieuwe digitale media als Instagram, Vine, YouTube vervangen
de traditionele dichtbundel als drager & publicatiekanaal
voor deze literaire creaties uit het digitale tijdperk.
Ga met de cursor over het beeld en zet het luidsprekertje open:
Reacties