Het ‘Eigenzinnig alfabet’ van Brigitte Raskin heb ik al eens eerder gekocht. In Amsterdam, op de loop voor mijn veertigste verjaardag. Het werd mij dezelfde dag nog, weer in Brussel, ontfutseld door een treinrover. Die had wellicht nog nooit een boek gelezen, tenzij een “heilig”. Waarschijnlijk kon hij niet eens Nederlands lezen en heeft hij het alfabet vloekend in een vuilniszak gepropt. Of neen, analfabete treinrovers gebruiken geen vuilniszakken. Eerder stoken ze vuurtjes van buitgemaakte boeken, tandenborstels en vuile onderbroeken.
Misschien is de boekenboef met mijn centen gaan brunchen. Mag ik desgevallend hopen dat er een onweer van drie dagen door zijn darmen heeft gejaagd?
***
“Een mens beweegt zich voorzichtiger naarmate hij ouder wordt en ik voel mij meer en meer taalonzeker naarmate ik meer en meer schrijf”: een snipper Raskin die ik tref op bladzijde 155. Zo meteen zal ik mijn Toyota Yaris treffen, met een bonnetje onder de ruitenwisser. Of ik uiterlijk op 06/12/2009 de som van 3x50 euro op rekening 001-1051584-83 wegens “Vaststelling : Parkeerschijf – Geen” wil storten. Een mens beweegt zich voorzichtiger naarmate hij ouder wordt, maar een Geheime Uitstap in de Literatuur betaalt hij wel cash.
Reacties