VerschijningenIn mijn kinderjarenGevoelensDaarnaIk werd er als naartoe getrokken
Hoe is het om de dingen anders waar te nemen?
Om als kind in het labyrintische huis van je grootouders rond te zwerven. Daar soms iemand te zien tussen de boeken op zolder.
Alleen op ontdekking te gaan in de verwildering van de tuin, waar een tortelduif plots op je uitgestrekte hand landt, en een wild konijntje naast jou in het gras komt slapen.
Schijnbaar anders zijn, de grens tussen de werelden wat vager, je filter minder sterk…
Voelen de mensen rondom jou dat aan?
Later woon je in een oud huis waar de radio op betekenisvolle momenten alleen gaat spelen en waar de kaarsen soms vanzelf aangaan. Waar je een hand voelt op je schouder, in een lege kamer een gezicht achter je in de spiegel…
De eerste keren is het schrikken, maar hoe overwin je die angst? Wordt het een deel van je leven? Vergeet je het soms tot het ineens weer opduikt? Geloof je wat je ziet of ontken je het?
Het is een kortsluiting, de wind, een schaduw… Tot de kristallen vaas op de schoorsteenmantel plots in glinsterende scherven ontploft…
Op reis in Engeland ben je de enige in de rij wachtende toeristen die niet moet betalen om een kasteel te bezoeken, waar het volgens de legende spookt. Niets gezien, helaas.
In je hotel daarentegen…
Reacties