Recht Averecht - column van HIlde Schockaert




Recht Averecht

Het gedicht ‘Losgeld’ van Ruth Lasters is een cadeau voor de samenleving!

Recht voor de raap: een hekeldicht over de appreciatie voor hoogopgeleiden, zijnde ‘de mensen met verstand’, en over de minachting voor mensen die anders zijn opgeleid en andere kwaliteiten bezitten.

Daarmee vaart Ruth tegen de stroom in. Ik hou van averechte mensen! Zij dagen de publieke opinie uit. Ze zetten aan tot denken. Ze doorbreken het automatische gedachtengoed, de kuddegeest.

Als stadsdichter sta je in de schijnwerpers. Er wordt naar je gekeken en geluisterd. Een ideaal forum om het maatschappelijk debat aan te zwengelen. Je geeft betekenis aan je positie in de maatschappij. Dat is je goed recht en bovendien je plicht als mensen in je omgeving onderdrukt worden. Want wiens woorden vinden meer weerklank dan de dichter die dicht bij de stad staat? Getuige de vele reacties van dichtend Antwerpen en van ‘gewone’ mensen op facebook. Het laat niemand onberoerd.

Twintig jaar geleden koos onze dochter voor een technische opleiding na de lagere school. Als ouders ontdekten wij het overduidelijke talent van ons kind: zij maakte de gekste creaties van alle mogelijke materialen, zoals papier, wol, mos en takjes, stukjes beddengoed.

Groot was onze verbazing toen de school ons adviseerde om haar toch naar de moderne humaniora te sturen. Met de keuze voor een technische opleiding zouden wij haar echt tekort doen. Zij kon immers ’beter’. Ook de mensen in onze nabije omgeving deelden die mening en als ik het zo lees en hoor, dan is het nog steeds bon ton om zo hoog mogelijk te mikken. Waarom hoog mikken als het doel in het midden ligt?

Kinderen en ouders hebben ook rechten: wij volgden ons buikgevoel en negeerden het advies van de school. Onze dochter begon het middelbaar in de technische richting ‘mode en creatie’ en studeerde af als master textielontwerper-wever. Zij heeft haar weg in het leven gevonden en is een gelukkig mens. Is dat niet wat we wensen voor onze kinderen?

Ik neem mijn breiwerk ter hand en erger me in gedachten verder aan hoe de wereld in elkaar zit.

Recht, averecht, recht, averecht, recht, averecht, recht.


Reacties

Podcast Het Academisch Kwartier

Luisterboeken Podcast

Podcast Mysterieus België